dünyanın bütün mücevherlerini atsalar önüme, incilerini, elmaslarını toplasam ellerimle bölsem, bi’ gözlerin etmez Vaveyla. sen bağırsan bana, feryat feryat. cümlelerin dökülse avuçlarıma yırtsam kelime kelime kendime, bir hece ayırsam yine de bi’ sessizliğin etmez Vaveyla. okunsa kulaklarıma tüm yarası olan isimler, anısı olan şiirler, ezanlar, selâlar, methiyeler… sırlanmış gibi dilim, sağır olurum adın dışında ne … Vaveyla okumayı sürdür
WordPress sitenizde gömmek için bu adresi kopyalayıp yapıştırın
Bu kodu sitenize gömmek için kopyalayıp yapıştırın