gözlerin, ah bu gözler
görmeye yarıyor gözlerimi.
gözlerim, gözlerine doğuyor
bir çocuk sulu boyada yeni bir renk keşfediyor.
krallar hangi adamı öldüreceğini bilmiyor, taht.
devşirme bir aşk benimki
günahkâr bir kalpten sızan, sezar’yen.
tahtta yine tanıdık bir çift göz var, baht.
nazar, boncuk boncuk
sen de bir göz var!
ben diyeyim bal,
bir çocuk bağırsın, güneş değil bu tutulan!
ayyy!
sarayda bazı sorunlar var
hünkâr beğenmedi sanırım ellerimi
ama senin tenin bana inat, saray kadar beyaz.
ben de bir aşk var!
atsan atılmaz, Allah çarpar,
satsan pahası, çok pahalı bu devirde.
hem ülkede kriz var.
zaten ortalık çok karışık,
en az göz bebeklerin kadar.
yine bir çocuk aç
sinem de derin bir yara,
etimoloji bile deşecek kuvvette değil.
sana olan sevgim, yetersiz bir delil
bu şiirde.
elimizde bir katil, bir kral ve bir de bahçıvan
her hâlükârda gül sensin
kalbimde kıpkırmızı bir iz senin gölgen
ama gözlerini bir görsen!
kan revan, katil bahçıvan
ve bir de kral.
bu ellerde sana adanacak binlerce şiir var…
büyük resme bakmak gerekirse;
on üç kişi, on üç bin yıl önce,
eğer bu son akşam yemeğimiz ise
aşık olan benim!
kronolojik sıraya göre
aşkımızın yaratılışını tarif edebilirim.
anlatabilirim
haykıra da bilir’dim
ama tüm bunlara rağmen gözlerini bir daha gömemeyeceksem eğer
gözlerime
Babil’in asma bahçelerinde asın beni!
Rabia Bulduk
