Harap Meydanı okçular, dağladığın gönlümü terk ediyor bildiğin gibi savaş henüz kazanılmış değil. ikinci bir emre kadar, öpmek yasak ama ne yazık ki çoktan asmışım yüzünü, bir tablo gibi ömrüme. belli ki emir’i dinlemediğim için kaybedeceğim. hem savaşı, hem seni, hem kendimi. etrafta ölüm sessizliği onca yaralar açıldı, kimse ağlamıyor sesin bir veda gibi patlıyor … Harap Meydanı okumayı sürdür