Her çocuğun sahip olduğu temel hakları belirleyen uluslararası, olacak şekilde düzenlenen çocuk hakları; ebeveyn bakımını yitiren veya onları kaybetmiş ya da kaybetme riski taşıyan çocukların korunmasına, bakılmasına ve desteklenmesine yardımcı olmak ve haklarının tanınmasını ve bunlara saygı duyulmasını sağlamak için düzenlenmiştir.
Son düzenlemelerle 1989 yılında kabul edilen Birleşmiş Milletler Çocuk Haklarına Dair Sözleşme (UNCRC); dünyadaki tüm çocuklar için evrensel temel hakları garanti eder. 196 ülke tarafından imzalanan bu sözleşme çocuk hakları için küresel bir korumadır.
1924’te Milletler Cemiyeti (LON), çocuklara özgü hakların varlığını ve yetişkinlerin çocuklara karşı sorumluluğunu ilk kez tanıyan ve onaylayan tarihi bir belge olan Cenevre Deklarasyonu’nu kabul etmiştir. Ardından Birleşmiş Milletler (BM), II. Dünya Savaşı’ndan sonra ,1946’da Cenevre Bildirisi’ni koruma altına almıştır. Ancak, 1948’de İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi’nin kabulünü takiben, çocuk haklarının geliştirilmesi istenmiştir. Bu nedenle, 20 Kasım 1959’da Çocuk Hakları Bildirgesi, 1386 (XIV) sayılı Kararda Birleşmiş Milletler Genel Kurulu’nun 78 Üye Devletinin tamamı tarafından oybirliğiyle kabul edilmiştir. Son düzenlemelerle birlikte 1989 yılında Birleşmiş Milletler Çocuk Haklarına Dair Sözleşme; 196 ülke tarafından imzalanmış ve çocuk hakları evrensel koruma altına alınmıştır.
Çocuk Haklarına dair Sözleşme medeni, siyasi, ekonomik, sosyal ve kültürel bir dizi farklı insan haklarını kapsamakta ve bu hakların çocuklar ve gençler için elde edilmesi gereken belirli yolları ortaya koymaktadır. Sözleşme, 18 yaşın altındaki herkesi çocuk olarak tanımlar.
Sözleşme dört temel ilke üzerine kurulmuştur. Bu ilkeler;
Evrensel çocuk hakları ise şu şekildedir;