Mustafa Kutlu, bazı sosyal ve politik meselelere yaptığı göndermelerle de ayrı bir sosyolojik derinlik kazandırdığı eserinde, dedesi Pelvan Sülüman ile Bulgaristan’dan Türkiye’ye kaçan Ali‘nin acıklı hikâyesini anlatıyor bize. Dedesinin ölümünden sonra “hayatın demir örsünde dövülmek üzere kendini zamanın girdabına fırlatıp atan”, adalete tutkun kişiliğiyle en zor şartlarda bile hukuku dillendirmekten hiç vazgeçmeyen ve bu uğurda canını bile tehlikeye atacak kadar gözü kara olan Ali’nin kısa ama gerçekte uzun hikâyesini oğlunun anlatımıyla sunuyor.
Uzun Hikaye’nin sadece Ali‘nin trajik hikâyesinden ibaret olmadığı ve Mustafa Kutlu‘nun, ucu vicdana ve adalete dayanan bazı soğuk politik ve sosyal meseleyi de “uzun hikâye”nin kapsamına alarak sanatın estetik ve sıcak potasında eritmeye çalıştığı anlaşılıyor. Mustafa Kutlu, Uzun Hikâye‘sinde her biri ayrı birer uzun hikâye ve birçok politik eleştiri yazısının da konusu olabilecek unsuru, edebiyatın zarif ve derin duygu dünyasıyla bütünleştirip estetik bir zemine oturtmayı çok iyi başarıyor. Bunu da hikâyesindeki ‘neredeyse her satırına nüfuz eden’ duygusal derinlik ve anlatımındaki yoğunluk ve etkileyicilikle sağlıyor.
Uzun Hikâye, sadece Ali‘nin yaşadığı sevginin ve trajedinin derinliğini hissettirmez okuyucusuna. Sonu hüsranla biten ve aslında uzun uzun anlatılabilecek başka başka hikâyeleri, başka başka insan manzaralarını da samimi ve gerçekçi bir anlatımla gözler önüne serer: Mesela bozkırın ortasında yalnızlıklıktan duyduğu acıyı atına ve güvercinlerine sığınarak dindirmeye çalışan istasyon şefi gibi…
“Uzun Hikaye” Oku
Ölümsüz Aşk, Doğruluk ve Adalet Üzerine Yaşam Kurma Mücadelesi
Mustafa Kutlu’nun tür olarak ilk uzun hikayesi. Eser aslında annesini kaybeden bir çocuğun babası ile yaşadığı uzun, çalkantılı, dokunaklı bir macerayı dile getiriyor. Adalet duygusuna sürekli vurgu yapılan hikâyede anlatım esaslı bir üslup kullanılmıştır. Baba daha düzeli bir hayat kurmasını özlediği oğlunu büyük şehre gönderir, lakin kader genç adamı tıpkı babasının yürüdüğü yolun başına getirip bırakır.
Ben o zamanlar on altı yaşındaydım, lise birde. İnce uzun bir oğlan. Saçlarım kirpi gibi dik duruyor; ne yana, ne geriye taranmıyor, beni deli ediyordu. Babam “inatsın inat… İnatçı adamın saçı yatmaz. Dedeme çekmişsin besbelli. Keşke annene benzeseydin” diyordu. Keşke…
Annemin lepiska gibi yumuşacık, sarı saçları vardı. En çok o mavi gözlerini özlüyorum. “Benim oğlum okuyacak yüksek bir memur olacak” der, sonra da göz ucuyla babama bakardı….
” Hayat kitapla güzel.”
Diyor Uzun Hikâye‘sinde Mustafa Kutlu.
Ve hikâyesinin kahramanı Ali’yi ve onun oğlunu, okumayı çok seven kişiler olarak kurguluyor. Ali’yle oğlunun 114 sayfalık uzun hikâyesine Küçük Prens‘i, Dostoyevski’nin Beyaz Geceler’ini, Turganyev‘in İlk Aşk’ını, Reşat Nuri’nin Çalıkuşu‘nu, Kafka‘yı ve Çehov‘u da ‘isimlerini anarak’ dahil ediyor.
Mustafa Kutlu Kimdir?
Hikayeci. (Erzincan, 1947-) İlk, orta ve lise öğrenimini Erzincan’da tamamladı. Erzurum Atatürk Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun oldu (1968). Tunceli Lisesi ve İstanbul Vefa Poyraz Lisesi’nde edebiyat öğretmeni olarak altı yıl görev yaptı. 1974’de öğretmenlik mesleğinden ayrılarak Dergah Yayınları’nda çalışmaya başladı. Fikir ve Sanatta Hareket dergisinde yazdığı hikayelerle (1968)sanat hayatına atılan Kutlu, bu derginin bir dönem Yazı İşleri Müdürlüğü’nü yaptığı gibi (1979-82) yazı ve hikayelerinin çoğunu bu dergide yayınladı. Halen Dergah Dergisini yayına hazırlamakta ve hikaye ve yazılarını kitaplaştırmaktadır.
